Ο Νταβούτογλου, οι μειονοτικοί βουλευτές και η… διγλωσσία των εθνοπατέρων μας

Της ΕΛΛΗΣ ΜΗΤΑΚΙΔΟΥ Τα τρία χρόνια της οικονομικής κρίσης οι Θρακιώτες τα βίωσαν σκληρά στο πετσί τους. Όχι μόνον επειδή η τσέπη στένεψε στα όρια της ασφυξίας, η ανεργία ακούμπησε κάθε οικογένεια και το κοινωνικό κράτος άρχισε να γίνεται μια πικρή ανάμνηση, αλλά γιατί αυτή η ευάλωτη κατάσταση στην οποία περιήλθε η χώρα υπογράμμισε
–καθρέφτισε επί της ουσίας– την πολιτική ολιγωρία, την ανακολουθία, αλλά και το κομματικό παζάρι που εκτυλίχθηκε όλα αυτά τα χρόνια, με φόντο «το συγκριτικό πλεονέκτημα της περιοχής», τη μειονότητα. Η ώρα του «ταμείου» φαίνεται ότι έφτασε και οι γείτονες, με όχημα το τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή και τα τοπικά παπαγαλάκια του, εισέρχονται, απροκάλυπτα πλέον, σε μια περιοχή που θεωρούν δική τους – και δεν δυσκολεύονται να το διακηρύττουν (σε άπταιστα τουρκικά) στις επισκέψεις τους στους μειονοτικούς δήμους της περιοχής… Όταν έγινε γνωστή η επίσκεψη του κ. Νταβούτογλου στη χώρα μας, επίσκεψη που δεν περιλάμβανε και τη Θράκη, όπως συνηθίζουν οι τούρκοι αξιωματούχοι, πολλοί εξέπνευσαν με ανακούφιση. Η περιοχή θα «γλίτωνε», έστω αυτήν τη φορά, από μια ακόμα τουρκομπαρόκ φιέστα, με τη συμμετοχή δεκάδων εκπροσώπων της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, επιχειρηματιών, αλλά και των αναγκαίων τουρκικών ΜΜΕ που καταγράφουν συναντήσεις με ψευδομουφτήδες, εκπροσώπους παράνομων συλλόγων και τουρκοπροπαγανδιστές γενικότερα – με την ελληνική Πολιτεία, πάντα, εκκωφαντικά σιωπηρή. Ωστόσο, την ώρα που η συνάντηση μεταξύ του τούρκου ΥΠΕΞ και του προέδρου της Βουλής… χανόταν στη μετάφραση, οι μειονοτικοί βουλευτές της Ροδόπης και της Ξάνθης ήταν ήδη στην τουρκική πρεσβεία, αναμένοντας την προγραμματισμένη συνάντησή τους με τον κ. Νταβούτογλου.

Εκεί ήταν και ο τούρκος πρόξενος στην Κομοτηνή, Ιλχάν Σενέρ, που είχε ήδη φτάσει αεροπορικώς από την Αλεξανδρούπολη στην Αθήνα για να υποδεχθεί τον πολιτικό του προϊστάμενο. Η συνάντηση δεν ήταν κρυφή στους δημοσιογράφους του τοπικού Τύπου και των ΜΜΕ. Απλώς, δεν είχαν προσκληθεί στο σύνολό τους για να «καλύψουν» το γεγονός.
Οι μόνοι που δέχτηκαν μια τέτοια πρόσκληση ήταν δημοσιογράφοι μειονοτικών εφημερίδων, απ’ όπου η συγκεκριμένη συνάντηση έλαβε και την απαραίτητη δημοσιότητα.
Οι φωτογραφίες με τους βουλευτές από τη Ροδόπη Αϊχάν Καραγιουσούφ του ΣΥΡΙΖΑ και Αχμέτ Χατζηοσμάν του ΠΑΣΟΚ, καθώς και του Χουσεΐν Ζεϊμπέκ του ΣΥΡΙΖΑ από την Ξάνθη, που πλαισίωναν τον τούρκο ΥΠΕΞ, με τις απαραίτητες επισημάνσεις ότι ο κ. Νταβούτογλου «στα πλαίσια της επίσκεψης που πραγματοποίησε στην Αθήνα στις 10 Οκτωβρίου δέχτηκε εκπροσώπους της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης, σε μια συνάντηση που… έγινε στην τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα και διήρκεσε περίπου μία ώρα», δημοσιεύθηκαν σε μειονοτικές εφημερίδες και διακινήθηκαν στο διαδίκτυο. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημανθεί ότι στο παρελθόν το «παρών» σε αντίστοιχες «εκδηλώσεις» έχουν δώσει εκλεγμένοι μειονοτικοί βουλευτές με όλους τους κομματικούς φορείς, που σημαίνει ότι κανένα ελληνικό κόμμα δεν είναι άμοιρο ευθυνών.
Αν, λοιπόν, το ερώτημα που τίθεται, «για ποιον λόγο εκπρόσωποι του ελληνικού Κοινοβουλίου τρέχουν να συναντήσουν έναν ξένο υπουργό» παραμένει αναπάντητο όσο και αφελές, τότε η συμμετοχή κι άλλων εκπροσώπων από τη Θράκη, όπως οι δήμαρχοι Ιάσμου Καδή Ισμέτ, Αρριανών Ιμπραήμ Σερίφ (από τη Ροδόπη) και Μουσταφά Τσουκάλ από τη Μύκη Ξάνθης, αλλά και των ψευδομουφτήδων Ροδόπης και Ξάνθης –με τα αναγκαία φωτογραφικά ενσταντανέ– δεν επιδέχεται περαιτέρω σχολιασμό. Για τις επόμενες μέρες η κοινωνία της Θράκης ζούσε στον απόηχο μιας επίσκεψης που μπορεί να μην έγινε πραγματικά εντός των ορίων της, αλλά κάποιοι φρόντισαν να τη «φέρουν» σε αυτά, τακτική της εικονικής πραγματικότητας που τόσο εύστοχα οι παραπάνω πρωταγωνιστές καταφέρνουν ανενόχλητα και ανεμπόδιστα να χρησιμοποιούν.

Παράνομα νηπιαγωγεία

Η συγκεκριμένη άλλωστε συνάντηση ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αναζωπυρωθεί το ζήτημα που… ταλάνισε τη Θράκη στις αρχές του φθινοπώρου, όταν ξέσπασε το θέμα των παράνομων νηπιαγωγείων που λειτουργούν με ευθύνη των μειονοτικών συλλόγων στην περιοχή. Το θέμα ανέκυψε όταν 21 παιδιά από το ορεινό χωριό Εχίνος στην Ξάνθη δεν μπόρεσαν να εγγραφούν στο δημοτικό σχολείο, γιατί δεν παρακολούθησαν τα μαθήματα στο δημόσιο νηπιαγωγείο, βάσει του ελληνικού νόμου.Γιατί όμως οι γονείς προτίμησαν να στείλουν τα παιδιά τους σε νηπιαγωγεία που δεν είχαν αδειοδότηση, αφού δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις που προβλέπει ο νόμος, όπως η υγιεινή, η ασφάλεια και η αντισεισμική προστασία; Μήπως είναι αμελείς γονείς; Μήπως δεν νοιάζονται για τα ίδια τους τα παιδιά; Ή μήπως, τελικά, αναγκάστηκαν να στείλουν τα παιδιά τους εκεί, ικανοποιώντας σκοπούς και στόχους των τουρκικών διεκδικήσεων; Ο «μπερντές» για τις επιδιώξεις που εκφράζονται μέσω του τουρκικού προξενείου και των συν αυτώ, έχει σηκωθεί εδώ και περίπου τέσσερα χρόνια, όταν η ένταξη της τουρκικής γλώσσας στα σχολεία, από το υπουργείο Παιδείας, πολεμήθηκε λυσσαλέα από τους ίδιους κύκλους και φυσικά (!) δεν «περπάτησε» ποτέ. Τους τελευταίους δύο μήνες το θέμα των «δίγλωσσων» νηπιαγωγείων επανήλθε δριμύτερο από «τουρκικούς», όπως παρανόμως αποκαλούνται, συλλόγους που δραστηριοποιούνται στη Θράκη και με τη σχετική κινητικότητα από εκπροσώπους του ελληνικού Κοινοβουλίου, όπως ο κ. Αϊχάν Καραγιουσούφ που ακολουθώντας τη «γραμμή» του κόμματός του θεωρεί ότι τα δίγλωσσα νηπιαγωγεία είναι αναγκαιότητα στην περιοχή, ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Τσετίν Μάντατζη από την Ξάνθη, ο οποίος σε ανακοίνωσή του έφτασε να επικαλείται ανύπαρκτο άρθρο στη Συνθήκη της Λωζάννης περί δίγλωσσων νηπιαγωγείων στη Θράκη, αλλά και η παρέμβαση του κ. Ζεϊμπέκ με την οποία… οι γονείς πείστηκαν για την αναγκαιότητα παρακολούθησης της υποχρεωτικής δημόσιας νηπιακής εκπαίδευσης, οπότε και το «πρόβλημα» φαίνεται ότι λύνεται για τις επόμενες χρονιές.Από κοντά και η Ρεπούση Οι παρεμβάσεις όμως δεν σταματούν εδώ. Η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, η γνωστή μας Μαρία Ρεπούση, ζήτησε με ερώτησή της που κατέθεσε στη Βουλή τη δημιουργία δίγλωσσων νηπιαγωγείων στην περιοχή. «Με στόχο την ευκολότερη ένταξη και προσαρμογή των παιδιών της μειονότητας στο Δημοτικό Σχολείο, εξετάζεται η προοπτική στελέχωσης των υφιστάμενων δημόσιων νηπιαγωγείων με εκπαιδευτικούς που να κατέχουν τη μητρική γλώσσα των παιδιών της μειονότητας ή και της ίδρυσης μειονοτικών νηπιαγωγείων με δίγλωσσο εκπαιδευτικό πρόγραμμα», σημειώνει η βουλευτής προς τον υπουργό Παιδείας, θεωρώντας ότι η μειονότητα στη Θράκη είναι, στο σύνολό της, τουρκογενής… Η ελληνική Πολιτεία συνεχίζει τη γνωστή τακτική: Αδιαφορεί, υποτιμά τις καταστάσεις, ομφαλοσκοπεί και, στην καλύτερη περίπτωση, ενεργεί σπασμωδικά και συνήθως κατόπιν εορτής… Έτσι, την ώρα που η χώρα περνά ίσως τις πιο τραγικές στιγμές της σύγχρονης Ιστορίας της, το «καραβάκι» της Θράκης ταξιδεύει ακυβέρνητο, απροστάτευτο και τυφλό σ’ ένα «ελεύθερο» πέλαγος.

Ινφογνώμων